Дзіва-дзіўнае: «Аматар!..» —
Кажуць мне, але — чаго?
Роднай мовы ў роднай хаце (!?)
Здзек, насмешка — ды ўсяго!
Беларусам нарадзіўся,
з беларусаў род мой весь…
Ах, мой Бог!.. Як свет змяніўся:
з словам матчыным — не лезь!?
Нікуды не прысь, не сунься.
Па маскальску ж трэба цяць…
Быццам я — не ў Беларусі,
дзесьці ў Волагдзе, птамаць!..