АПУСТОШАНЫ
Пустата, як міг суіснавання -
Месца адпачынку хмурным днём,
Схоў ад разумовых вандраванняў,
Крок у нікуды, вандруючы з агнём.
Побач у каміне весяляцца іскры,
Мне б ляцець у бездань ад сябе далей.
Не раяцца думак палахлівых віхры,
Разыйшліся складкі мірна на чале.
Вылецеў у комін сполах з матылькамі,
Проблеск лішняй думкі следам, наўздагон,
Агарнае сон пяшчотнымі рукамі,
Ціха гасне апустошаны агонь.