Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Чаканняў зжурбленыя птахі

Сярэдняя: 3 (4 галасоў)

У сумны твар матулеў зазірніце:
над вачыма –
стомленыя крылы.
Сонца бестурботнасці ў зеніце
назаўжды чаканне затуліла.

Не пазбавіцца ніколі
гэтай птушкі:
ёй гады прытулак вечны звілі.
- Дзе сыночак ?
- Што з маёй дачушкай?
з дня на дзень
выпырхвае з падкрылля.

Ладзьце стрэчы
пад бацькоўскім дахам,
як бы моцна справы не трымалі,
каб чаканняў зжурбленыя птахі
найчасцей сваё крыло ўздымалі.