Калі пройдзе па мне 40 дзён
Я агентам дзяржаўнай бясьпекі
Свой апошні пакіну патрон
Па дарозе з варагаў у грэкі.
Нападу на іх шэрым ваўком,
Буду мёртвым страляць ім у спіны,
Куляй срэбранаў і часнаком
Нішчыць ворагаў белай краіны.
Усе агенты засранкі-ахранкі
На слупах ля крывіцкай альтанкі
Разлагаюцца і не сьмяюцца,
На вяроўках вісець застаюцца.
Бо не ведалі НКУСаўцы-блядзі
У заградскім блядскім атрадзе,
Што крывіч нават мёртвым не здасцца,
Падыхай жа ж чэкісцкая трасца!