ДОН-КІХОТ
У Дульсінэі бровы, што нябесныя вясёлкі,
І сонцамі двумя пылаюць ярка вочы,
Жанчына з радавой, касьцільскай вёскі,
Кіруе спрытна Дон-Кіхотам дзень і ноччу.
Ён як вар’ят і ў той жа час пацешны,
Але ж і рыцар ад раджэння і да смерці,
Адважны - быць ня можа смешным,
Шкада, няўдачнікам слыве у нашым свеце.
Яго дарогі мечаны вякамі,
І скача Расінант, ім правіць рыцар,
І лётае ягоны дух між намі
І вера ёсць, што ён перамагае быццам.