Я сягоння хачу расказаць вам,
І на беларускай мове нат,
Што гэта за год такі ўш –
Культуры якыйсь.
Бо ш шія ў нас вонь кака!
Ці прама зь тоўста-та.
Ну, хто дзе тут зойдзе
Ў які табе блох тфой.
А таму падрыхтоўваўся
Я, ох, пак як доўга ўжа.
Ну, кабы й кабеты, ха,
Ўсё зразумелі уў Бельмаса ж.
Ну, от я шэ ў школе Дзяд
Ды быў вучань з Оўныкаў сь.
І той Дзядовіч-та,
Ох, драў за саромістасць!
Бывае, ачыне кармань…
Хы, ну, ту, шо заўшы над.
Ды й ходзе між ёлупняў,
Пакрыквае з горычы.
А мы-та нямытыя шч.
Яка баня ў Свынятаў.
Па ямцы ў шырынцы
Й поймем вучыціля зь.
Клас весь рагоча – хай!
А так ці пак можн ф паляк.
Ну, й на’ ф7, хто 7 пядзь ф срац
Уфбач ф канібал.
Ну, хто й ув бойку рапт.
А шо ты з нас хочыш, твар.
Шоб мы, да Макецыкы,
Лысого ны забесілы й?
Гэто ж Полесьсе, хэ.
Тута ны мыюцца
Хоть с 5 гаж місяцаў.
І ныц. Ны блохы ф штанах.
Н-да!.. Была пора!
Бало, вздымаешся
С кроватый, бы дурак шчупак…
Ну, й ноччу, х, знаеш сам…
Шося шукаеш ракДам.
Бо ж батько прымер дават!
Кроваты всэ 3шчат-трышчат!
А я, шо, прам маленькі?
Шылькоча ж сыстра-блызняк.
Вот я культурный і й вырос, бач.
Аж журналістом стаў!
Хотя гучыўся, ха-ха,
Но ж на трояк.
Ну, прокурыў розум Вась.
Едуха аж пырла.
Покыль ны зобачылы
Дохтура зь.
Гот такый пензыль-та,
Мусыть, ій Брытва ваш.
Ну, як гучытыль-гамаш
Даныло-тоўкач. Отравывсь козлякамы!
Дай Біг йім памыть.
А шо гэта ў нас? Байка ж якась.
Да й ій ныграмотна.
А шо бо дэ знаю я.
За смелосць С3лка
Вкынулы ву шызарнь.
Тамо здракач і згубыў всэ, шо знаў.
Так шо ны нада чытаты
Дурного Тата.
Я й ж ій цыфрый
Ны понімаю ша.
Якый тыпэр дэнь, скажм?
Га, х, да 5ныця фш!
А була оно сырода,
Ек я сядыўся пысаты.
Господі мій прысвятый!
Охылей ж хоть стовпа дэ!
А то шас нажыруцьця на паску
Сырэнькых коўбасок
Да, фу, с крывянкы Малкы.
Отправить комментарий