Цельца зусім растапілася, выліўся воск у падспод кандэлябры, голасам роспачы з кліраса полымя творыць сусвет непаглядным.
На ацалелай кнатовінцы — высілкі, вартыя людскай пашаны, — цень, як жыццё на саломінцы, вогнік ратуе.
Нязгасным — асанна!..