Хочацца гуляць амаль да раніцы,і размаўляць,проста размаўляць!
Абняўшы адчуваць спакойнасць,і не рухацца!
Каб адчуць сэрдцэ,якое б'ецца побач!
Дзесьці прысесці каб паглядзець на зоркі.,і марыць.
Ужо свеціць ліхтар,і апошні аўтобус рухаецца ў гараж.
Лёгкі ветрык ціха кранае нас,быццам гуляе з намі.
і цёплы вечар,так неахвотна пакідаць гэта месца.
Побач не сябра,а каханая якая быццам твой лёс!
Але такая незнаемая і ў марах ,але жаданая і чаканая!