Як сказаць вам аб прычыне,
Ад чаго так сумна мне, -
Дзве касы ў адной дзяўчыны,
Што ручайкі, на спіне.
А пазнацца давялося,
Так прывабіла сама –
Апавілі сэрца косы,
Што і выхаду няма.
І я мару аб адзіным,
Хай бы косы больш раслі,
Каб, як тыя каляіны,
Праз жыццё мяне вялі.