Зіма скавала рэчак бег
I знікла з сэрца злая скруха,
Калі іскрысты белы снег
Пакрыу на дрэвах голле пухам.
Цудоуныя насталі дні,
Абшар напоунен чысцінею
Чароунай гэтай цішыні
У марозным родным наваколлі.
Я мару, раны на зямлі
Старанна снег атуліць шалем
I звонка у вуха салауі
Складуць мелодыю на памяць.