Дарэчы нашыя сустрэчы
Анёлам лётаюць па-над Рубонам,
Шпацыр, як колакал на вечы,
Аркестрам духавым б'е па іконам.
Мішэнью сэрца падае ўдзячна,
І прарастаюць ля гарматы кветкі,
Хай песня грае, потым будзе бачна
Акордаў тых квітнеючых палеткі.
Йоркаў ды Ланкастэраў там ружы
Ласкава з'інтэграваліся ў альянс,
Опэрупаўнаважаных ад сцюжы
Ўпарта не жорсткі зьнішчае раманс.
Сакральны пагляд ізумрудных вачоў
Крывіцкай валькірыі светлай
Агменем разгоніць усіх крумкачоў
Якія звалІ мяне ў пекла.