Такі спрадвек закон прыроды -
У поўдні цень найкарацей,
А дзень хінецца да заходу
І цень, што міг, - усё даўжэй.
Няйначай волат вырастае,
Не менш вярсты да галавы,
І кожны крок переступае
Так лёгка рэчкі і равы.
Мінаеш нівы, агароды,
Імпэту не спыніц твайго,
Здаецца, лес не перашкода,
А крок - праскочыш і яго.
Ды не ўпівайся асалодай,
Дарма, што гэтак кажа зрок,
Не вер ты ценю прад заходам,
Твой не такі магутны крок!