Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Непералётны вырай

Сярэдняя: 3.6 (8 галасоў)

Сышліся хмары –
восені паслы.
І за акном не ціхне дождж-назола.
На поўдзень скіраваліся буслы,
а нас з табой ужо чакае школа.

Лістоту золкі вецер падхапіў
і закружыў яе ў апошнім танцы,
пад невясёлы восеньскі матыў
чапляецца за каўняры і ранцы.

То зарагоча.
То ледзь чутна кпіць.
То, як сабака, кінецца пад ногі.
Нібыта хоча
шлях перахапіць
ці збіць нас намагаецца з дарогі.

Ах, восень!
Ты стараешся дарма,
прыкрыўшыся залочанай парфірай.
Бо што нам дождж
ды блізкая зіма:
у нас тут свой –
непералётны – вырай.

Аж да званка не змоўкне гамана
у кожным класе вераснёвым ранкам.
Як быццам і не восень,
а вясна,
і школа –
велізарная буслянка.