Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

***Празрыстая ціша, як шкло...

Яшчэ не ацэнена

Празрыстая ціша, як шкло,
і чуйная, быццам бяздонне.
Дрыготкае рэха
сэрца сцяло,
як сцінаецца сонцам
сутонне.

І голас лясоў…
і грымот-навальніц…
і весніц сіпатых…
і пожняў…
Уздыхі і стогны
радзімай зямлі
сцінаюцца ў гук
трывожны.

Здранцвела
знямоглая цішыня
ад рэха тых гукаў балесных…
А гукі набатам
звіняць і звіняць,
нібыта на родных абшарах
ім цесна.

І ціша напялася,
як цеціва.
Крый Божа,
вось-вось парвецца…
Дажыць бы да новага
нам
жніва
і новае ўбачыць
дасвецце.