Родны дом, з дзяцінства мілы
Дах, які даўно цячэ.
Дзверы, збітыя двухсоткай
І замочак на цвіке.
А на ганку, куды зранку
У слойку малако нясу,
Стаяць боты ў куточку,
Вісіць ключык ад замку.
Не забыць і Зорку нашу,
Яна лепшая за ўсіх,
Парасят(іх ўжо не бачу)
Іх няма...ем мяса з іх.
Агарод, дзе сядзіць бульба,
Хлей, дзе Зорка і парсюк
Помню ўсё-я не забуду,
У думках у родны дом іду.
Родны дом, з дзяцінства мілы,
Не забуду я цябе!
Там жыла я, там вядуцца
Парасяты ў хляве.
9.03.2011