У слуцкай лазнi
пахне спелым дубам
I смажаным
бярозавым лiстом...
Калi, браток,
тут венiкi усчубяць,
З палка,
глядзi,
не упадзi пластом.
Тут –
пах ад пiва,
што свярбiць у роце,
Трашчаць
засушаныя плоткi,
шчупакi,
I рояцца ля столiкаў у поце
Расчырванелыя ад пару
слуцакi.
Гамонка тут –
нiбы на Камароўцы:
Пра Польшчу,
пра палiтыку ў вярхах...
Народнае
падсоленае слоўца
Смакуецца на вострых языках.
Пачуеш тут
пра бойкi i здарэннi...
Iнтым у дробязях –
для лазнi навiна:
– Яго ў машыне бачыў...
без адзення,
I разам з iм была...
вiдаць...
яна...
У рогаце –
пра Пецьку анекдоты...
У слёзах –
успамiн франтавiкоў...
Тут лечацца
хваробы i згрызоты,
Тут пераблытана
з нядзеляю субота
I пiва ў куфлях
пенiцца наноў...
У слуцкай лазнi
пахне спелым дубам
I смажаным
бярозавым лiстом...
Калi, браток,
тут венiкi усчубяць,
З палка,
глядзi,
не упадзi пластом.