Імкліва сонечная раніца
Зямлю ў абдымкі прыняла...
Ты да мяне плывеш абранніцай
Святога боскага святла.
Плывеш праз золата кляновае,
Праз вераснёвую смугу,
Мая, але такая новая,
Што і пазнаць я не магу.
Прамень усмешлівы і ветлівы
З тваёй далоні сум дзяўбе.
А ты наскрозь уся прасветлена,
Як быццам і няма цябе.