Спеюць у прыцемках зоры. Месяц дрыготка блішчыць. Смехам срабрыстым азорыш крылы збалелай душы.
Глянеш паглядам чароўным – сэрца пазбавіш тугі… Зорна-блішчастая роўнядзь лучыць душы берагі.