Якое неба казачнае! Ваў!
Спеў акварэлі і... аэразолі!
Што за Арфей яго "нафеяваў"
і любавацца кожнаму дазволіў?
Які Паэт, МузЫка і Мастак
жывапісаў такую ўцеху сэрца —
"аранжаваў" будзённы вечар так,
што, як шэдэўр мастацкі, абяссмерціў
і, атуліўшы горняй мілатой,
з'явіў Сябе — Ўсесутнаснага — людзям?
Хто не праспаў цудоўнейшае, той
красы такой ніколі не забудзе.
І будзе дзякваць Творцы усяго
за справы Рук і Сэрцайка Яго.