Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Трыццаць чацвёртае

Яшчэ не ацэнена

Не ляціце гады, што адмераны,
Я сваю не спазнаў сенажаць.
А жыццёвае страты каменнямі
Мо не год яшчэ буду збіраць.

А бывае і шчасце запозніцца,
Ды штурхае надалей мой лёс.
І збіраюся жыць, мо як водзіцца,
Ад зямлі і да самых нябёс.

Хай навобмацак мацаю берагі,
Ды й лунаю між ноччу і днём.
Паляцелі гады, што адмераны,
Не спыніўся мой вознік з канём.