Так убачыць можна на палетку
Пасле вельмі моцных маразоў:
На праталіне заззяе кветка,
Кветка з тваіх самых светлых сноў.
Сэрца прыгажосць яе кранае,
Душу яркім сонцам саграе.
Ды не для цябе ўсё гэта ззяе,
Не табе падзякаваць вясне.
Пялёсткамі палашчыць табе рукі…
А пасля, як класціся ўжо спаць,
Вечна забароненыя думкі
Пачынаюць моцна дакучаць
Ўсё, яе сарвалі на палетку,
І не ўбачыш больш яе адну:
Вечна забароненую кветку
З навечна забароненага сну.
11.07.2012