Я – пасажыр. Я еду без квітка
у цягніку, набітым кантралёрамі.
Я нізашто не злезу з цягніка.
Я страціў сорам. Мне даўно ня сорамна.
А за вакном разгортваецца шыр
і вецер захлынаецца прасторамі.
Напэўна, я адзіны пасажыр
у цягніку, набітым кантралёрамі.