Нарадзіўся 14 студзеня 1948 года ў Полацку. Пасля заканчэння сярэдняй школы працаваў грузчыкам на заводзе шкловалакна, карэктарам, літсупрацоўнікам у мясцовай газеце, вучыўся завочна на факульцеце журналістыкі БДУ. У 1977 годзе пераехаў у Наваполацк, дзе працаваў рэдактарам радыёвяшчання аб’яднання “Палімір”, карэспандэнтам гарадской газеты “Хімік”. З 1981 года – уласны карэспандэнт рэспубліканскага радыё ў рэгіёне, аўтар шматлікіх рэпартажаў, аналітычных матэрыялаў. З 1997 года жыве і працуе ў Мінску: намеснікам галоўнага рэдактара ў часопісе “Вожык”, затым намеснікам старшыні Саюза Беларускіх пісьменнікаў, галоўным дырэктарам замежнага вяшчання Беларускага радыё. Скончыў Віцебскі педагагічны інстытут.
Першы верш надрукаваў у гарадской газеце Наваполацка «Химик» у 1967 г. Адзін з аўтараў калектыўнага зборніка паэзіі «Сцяжына» (1983). У 1990 г. выйшаў зборнік вершаў «Брама». Аўтар кніг паэзіі “Востраў душы”, “Струна”, “Святло ў акне”, “Гэта ўсё для цябе” “Голас і рэха”, кнігі прозы “Шляхі і вяртанні”, а таксама шматлікіх публікацый у калектыўных сборніках і перыядычным друку.
На вершы Навума Гальпяровіча напісаны песні вядомымі беларускімі кампазітарамі Э. Зарыцкім, У. Буднікам, А. Елісеенкавым, В. Івановым і інш. Асобныя творы перакладзены на рускую, балгарскую, румынскую і польскую мовы.
