Развітанне з радзімай...
І зацвіў глупы бэз.
Я такі не адзіны...
Агінскага паланэз.
Развітанне з каханнем...
Абрываю тугу.
Сам сабе калыханкі
выпадкова спяю.
Развітанне звычайна.
Развітанне - абрад...
Хата ўсё ж мая крайняя.
Ў ёй сароміцца гад.
Развітаюся з хатай...
Не заходзьце, сябры...
Несвядомым и п'яным
я зышоў назаўжды.
Развітанне, як лекі,
абуджае з начы.
Зніклі зоркі, бы дзеткі...
И сумленне маўчыць.
Развітанне с пакутай
адбылося маё.
Глупства - сэрца не слухаць.
А навошта жыццё?