Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Станіслаў Шапяцюк

Сярэдняя: 3.3 (3 галасоў)

Мая ты прыгажуня,
Любоў сэрца майго
Ледзь не згубіў цябе я
Не ведаю чаго

Але прачнуўся хутка
І вогнішча раздуў
Цябе я не забуду
Як вецер бы не дуў

Цябе адну кахаю
Заўжды буду кахаць
Заўжды ў снах я бачыў
Як дзеці нашы спяць

І шмат чаго я бачу
Ў неверагодных снах
Калыску дзіцячу
І кольцы на пальцах

Мяне таксама любіш
Нічога не кажы
Я чую твае думкі
А ты адно маўчы

Мая ты прыгажуня
Ты любая краса
З палёў лугавых легкіх
Кветкі ў валасах

Мая ты чараўніца
Любае кацяня
Давай жа жыць у шчасці
Аж да канца жыцця.



Сярэдняя: 3 (2 галасоў)

Полымя ўварвалася, цішынёй ў начы
Сэрца адазвалася, а ў ім тырчаць мячы
На небе радовішча, чароўных зорак ззяе
Ля ног нашых возера, спакой цудоўны мае

Вецер гладзіць валасы, твае, нават мае
Здаецца, ўсё навакол я бачу толькі ў сне
Шмат калі, мільён разоў хацеў усё сказаць
Але хутка зразумеў, гэта лепей схаваць.

Далёка будзеш ад мяне , забудзеш выгляд мой
А я заўсёды буду чуць смех цудоўны той
Але не буду адкрываць я пачуцці свае.
Балючы, спадзяюся , зраблю толькі сабе.

Бо немагчыма здейсніць усё чаго я захачу,
Паветрам дыхаць не магу, цябе адну люблю
Не згасне полымя цяпер, ніколі і ніяк
Але не ведаць будзеш ты, бо лепей будзе так.



Сярэдняя: 3 (2 галасоў)

Я аддаў ёй свае сэрца,
Яна сказала - гэта брак
Але не трэба кідаць справу
Каханне не даецца так!

Шляхі ёсць розныя для справы
Шукаць патрэбна лепшы
І шчасце тады будзе
Калі паспееш першы

Дзяўчына, тая, прыгажуня
Такіх ніколі я не ведаў
Пабачыў я яе тады
Як хату родную наведаў

Але размова не пра тое
Знаемства - гэта легка
Але каб спадабацца ёй!
Вось тут ужо трэба тонка

І тут патрэбны моцны розум
Каб памылкі не зрабіць
І толькі як яго ты маеш
Усе на вяселі будуць піць!

І тут ўжо пойдзе ўся размова
Пра тое як я ўсё зрабіў
Калі ты гэта прачытаеш!
Каб на вяселле запрасіў!

Па-першае , вядзі размову
А па-другое вясялей!
Не будзь яшчэ ліхой пачварай
Што бегаюць ля тых палей!

Як размаўляць? Дык гэта легка!
Праз тэлефон, праз інтернет
Няма тут розніцы ніякай
Будзь тым адным, на цэлы свет!

Даведайся пра ўсё паболей
Каб ведаў, што ёй падарыць
Тады ўжо ты ўздыхнеш легка
І зямлю ўжо не будзеш рыць!

Тады ўжо пераходзь да справы,
Гуляць у вечар запрасі
І будзь тым прынцам дасканалым
І не кажы ёй на фарсі

Калі ўсё зробіш як сказаў я
То будзе добра справа
Калі не будзеш тым адным
То смела йдзі ўправа!

Але не ведаю я сам ,
Ці гэта дапаможа
Бо заўтра я гулять пайду
Дапамажы мне Божа

Але ўсе гэта рабіць мае
Хоть сам такога не рабіў
Калі ўжо дабра пойдзе справа,
Каб на вяселле запрасіў!



Сярэдняя: 3 (2 галасоў)

Чаму за мною ты так робіш
Ты ж абяцала што не кінеш
Але навошта так ганебна
Зрабіла з тым каго ты бачыш

Навошта ты мне абяцала
Каб потым мучыць маё сэрца
Каб не любіць, таго хто любіць
Каб патушыць маё вагенца

Калі цябе я толькі бачу
Я не магу ні спаць ні есці
Табе адной толькі ў сусвеце
Складаць гатовы свае песні

А ты мяне ад сябе гоніш
Альбо мне мары абяцаеш
На ланцугу сяджу я моцна
Люблю цябе, а ты не верыш

Кахаю мабыць я дарэмна
Але надзея застаецца
І полымя ўсе не згасае
І ўсе пячэ ў маім сэрцы…