Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Сяргей Харэвіч

Сярэдняя: 2.5 (4 галасоў)

* * *
Дакрануўся раніцы рукою, –
Засьпявала птушкаю яна,
Зазірнула ў вочы мне зарою
І расой ля ног маіх лягла.

* * *
Там, дзе бусьліны клёкат зранку,
Дзе цудны пах духмяных траў,
Дзе ў белых росах палі без падманку
Чакаюць птушыных сьпеваў…
Там!
Дзе пастушок жалейкай маўляе,
Дзе ў чыстых крыніцах жывая вада,
Дзе сонейка промні свае уздымае
І цешыцца імі, нібы немаўля.
Там!..
Са спадчыны роднай,
З глыбінь жыватворных
Там адчуваю сьвятую цяплынь…
Нібыта дзіця, сваё роднае слова
Я адпускаю ў вялікую плынь.



Сярэдняя: 3.8 (6 галасоў)

Звінелі летам салаўі,
Віталі неба парамі.
Туман сцяліўся па зямлі,
Шаптаўся вецер з травамі.
Я адпусціў сваю любоў
Шукаць пачуцці новыя…
Цяпер я песняй клічу зноў
Яе ў сады вішнёвыя.

У сэрцы мызыка гучыць –
Душа з душой страчаецца.
І песня звонкая ляціць –
Яшчэ мацней кахаецца.

Настала восень – жураўлі
Ляцяць у небе парамі.
Кахання песні памаглі
Напоўніць сэрца марамі.
Я запрасіў сваю любоў
Пайсці у далі новыя,
Каб з радасцю прывеціць зноў
Святло вачэй зялёнае.

А тыя песні пра любоў –
Як казкі з таямніцамі.
Ад іх жаданне ў сэрцы зноў
Б’е чыстымі крыніцамі.
Зіма растане ў ручаях,
Вясна прывеціць клёнамі.
І зноў убачу ў садзе я
Святло вачэй зялёнае.



Сярэдняя: 4.5 (4 галасоў)

Я стаю на беражку, час ідзе.
Можа кладачку знайду да цябе…
Сэрца кажа: «Будзе мой шчасны лёс,
Бо кахання кветачку ты прынёс!»

Кладачка, кладачка
Праз млынок і сад,
Зберажы нас ад бяды
Патаемных здрад
Кладачка, кладачка,
Ты дапамажы
Нам адной сцяжыначкай
Па жыцці прайсці!

На вадзіцу пагляджу – варажу.
І сваточку свой ручнік павяжу.
Па лугу бягу туды, дзе з табою рос,
Бо да шлюбу кветачку я прынёс!

Праз гады прыйдзем сюды, да ракі,
Узгадаем сцежачку, беражкі…
Дзякуй нашай кладачцы,за шчаслівы лёс
Ён кахання кветачку, нам прынёс!



Сярэдняя: 5 (1 голас)

1. Я стаю на беражку, час ідзе.
Можа кладачку знайду да цябе…
Сэрца кажа: «Будзе мой шчасны лёс,
Бо кахання кветачку ты прынёс!»

Прыпеў:
Кладачка, кладачка
Праз млынок і сад,
Зберажы нас ад бяды
Патаемных здрад
Кладачка, кладачка,
Ты дапамажы
Нам адной сцяжыначкай
Па жыцці прайсці!

2.На вадзіцу пагляджу – варажу.
І сваточку свой ручнік павяжу.
Па лугу бягу туды, дзе з табою рос,
Бо да шлюбу кветачку я прынёс!

3.Праз гады прыйдзем сюды, да ракі,
Узгадаем сцежачку, беражкі…
Дзякуй нашай кладачцы,за шчаслівы лёс
Ён кахання кветачку, нам прынёс!