Абдымі мяне, восень, за плечы Не лісцём , так хоць жа дажджамі, Бо туга мяне болей ня лечыць, А віруе віхром пад нагамі. Абдымі мяне, восень , як хлопец Абдымае , кахая, дзяучыну. Абдымі мяне,восень, бо хопіць, Хопіць мне па табе ўспамінаў.