Трывожыць восень цяжкасцю аблокаў,
што з неба паніжэлага сышлі.
Чаму сягоння вы з вышынь высокіх
прыйшлі на спавяданне да зямлі?
Нялёгкі шлях, ды ўсё ж марудзіць неба…
Паспавядацца б як за кожны дзень.
Слязой-дажджом даўно праліцца трэба,
ды хто на споведзь прыме іх і дзе?