Мой век ня знаў такіх дзіковін — Узяць што-попадзя ў сугучча, Зьмяшаўшы славаблудну кучу — Аднака я быў мысьлі повен.
Не гавары, паэта, ў рыфму. Няхай сама к табе прыйдзе, Ня трэ' крыўляць сваіх ідзей Дзеля бязьдзелкі, зьбітай проста.
26.V.15