Без таможняў розных i без вiз
Першы снег звалiўся на карнiз.
Нiбы голуб адпачыць прысеў,
Ды малюнак бачылi не ўсе...
Мой знаёмы мала гаварыў.
Паглядаў на снег – i ўсё курыў…
А натоўп таптаўся на двары,
Ён варыўся у сваiм вары.
Снег сарваўся – паляцеў унiз.
Так яго закончыўся капрыз –
Як балада, драма, эпiзод…
Некаму – усё надварот.