(вольны пераклад украінскай народнай песні)
Бацька – Каліноўскі, Беларусь нам – маці,
Мы за Беларусь ідзем ваяваці.
У гаёчку, у гаі расце дуб шырокі,
пад тым дубам хлопец ляжыць сінявокі.
Ляжыць, сцяўшы зубы, церпіць цяжкі мукі,
пасекла аскепкамі і ногі, і рукі.
Ягоная маці над ім горка плача,
за слязьмі гаручымі свету не бача.
Ой, сынок мой родны, ужо наваяваўся,
праз праклятых ворагаў калекай застаўся.
Родныя матулі, не плачце над намі,
не плачце над намі горкімі слязамі.
Бацька - Каліноўскі, Беларусь нам - маці,
Мы за Беларусь ідзем ваяваці.
А мы з маск*лямі у нязгодзе жылі,
яшчэ пры Альгердзе на іх бітвай хадзілі
Пад Слуцкам м*скалі лапці пагублялі,
А нашы у след ім з вінтовак стралялі.
Бацька - Каліноўскі, Беларусь нам - маці,
Мы за Беларусь ідзем ваяваці.
У роспачы маці сына пахавала,
На магіле просты запавет напісала.
На вякі вякоў і дабро ўсім людзям
Жыве Беларусь і вечна жыць будзе! (2022)