Белы снег, нібыта забыццё, лёг на дол так хутка і ахвоча. Я яшчэ не вытрывала ўсё, я яшчэ шукаю твае вочы.
Ты прабач, што я ізноў пішу як замову нашыя імёны. Ты прабач за сэрца, за душу. Усё прабач і не пашлі праклёну.