Зорка босая йшла па зямлі.
Я хацеў ёй купіць чаравічкі.
Толькі як згаварыцца,
Калі
У яе незямныя прывычкі.
Зорка босая йшла па расе,
і сляды яе не астывалі.
і вятры слугавалі красе.
Халады ад яе адставалі.
Зорка босая йшла нацянькі,
Бо спазніцца баялася дужа.
Дзе ступала, цвілі васількі,
Дзе стаяла, ўсміхалася ружа.
Зорка босая йшла ў тумане
Кладкай зыбкай над хітрай вадою,
Зорка босая йшла да мяне,
Каб аднойчы назвацца табою.
Фантастычны верш, як быццам
Фантастычны верш, як быццам голасам Сусьвету, як прыгажосьць, да якой нельга дакрануцца.
Услышала в молодежной
Услышала в молодежной передаче, очень рада что так легко получилось его найти. Очень понравилось, хочу дочке перевести что бы объяснить ей о чем стих (ей 5 лет.
ЗЫРКА 1.Каже мені пан
ЗЫРКА
1.Каже мені пан Ригорка:
-Є у мене файна зорка.
В неї очі волощкові
Її вустонька медові.
2А, як щиро посміхнеться,
Запалає моє серце,
Подумки лечу до кралі,
І так далі,ітак далі.
3.А, як пісню заспіває,
Аж у грудях завмирає,
Рідненька моя бідова
Білоруска чорноброва.
4.Є у світі зорки інші,
Та мені ти наймиліша.
Де не буду,де не буду,
Білоруску не забуду.
5.Як її здаля побачу,
Сам собі сміюсь і плачу...
Подумки лечу до кралі,
І так далі... І так далі...
Да, такое напишут не все:
Да, такое напишут не все:
Зорка босая йшла па расе!
И не зря с ней завёл разговор
Наш пророк Барадулин Рыгор.
Задушевная в платьице узком
Гэта Зорка - мая беларуска!
Шчаслівая Зорка...
Шчаслівая Зорка...
Каб я дзяўчынай гэтай
Каб я дзяўчынай гэтай быў,
Дык напачатку ў чаравічках,
І ў адзенні лепшым крыў
Усе сваё, што мне так звычна.
І толькі потым адчыняў,
Як таямніцай, трошкі, ціха
Па кроплях рос і зелля траў
Атруту так, каб не стравіўся.
Каб меў сам здольнасць атруціць!
І даць адказ-адмову іншым,
Калі ў іншых зорак спрыт
на першым месцы ў рэчаісным.)
велими прыгожы верш.
велими прыгожы верш.