Чалавеку часам балюча, чалавека нехта абразіў: кінуў словы, нібы калючкі, і памеркла сонца адразу.
Чорным цяжарам крыўды-напасці зло прыціснула лёс чалавечы. Ты не дай ЧАЛАВЕКУ ўпасці – на твае абапрэцца хай плечы.