Далёка падаў сьнег, далёка,
Далёка ішлі дванаццаць
Волавых сьвіней,
Крывавыя сьляды на сьнезе,
Гарачае, злавеснае, наіўнае крыві.
Далёкае рэха.
Ідыётка зноўку думае,
“Калі мяне ў сьнежні не было,
Дык я папросту была ня ў горадзе,
Далёка”.
Амэрыканскі Санта Клаўс
Іранычна вітаецца зь ёй,
Калядная песьня вышукана сьмяецца,
“Adeste, fideles
Laeti triumphantes…”
Далёка, паміж сьвяточнымі агнямі,
І вакумам,
Памірае дзяцінства,
Ідыётка нараджаецца ізноў,
Жыве вечна!