ДА БЕЛАРУСІ
Якою зелкай прываражыла,
Якой замовай, любоў мая?
Хай на прыветнай ці злой чужыне
Адно табою жывая я.
На Беларусі туманы сцелюць
Сівыя раніцы па лагах,
На беларусі мае надзеі,
Па Беларусі -- мая туга.
Як вышыня – галаву ўскружыла
І захлынула, як глыбіня.
Якою зёлкай прываражыла,
Якой замовай, любоў мая?
На Беларусі святыя кросны
Ткуць жыццяў лёсы і лічаць дні,
На Беларусі мае ўсе вёсны,
Аб Беларусі мае ўсе сны.
Як вышыня – галаву ўскружыла
І захлынула – як глыбіня.
Хай на прыветнай ці злой чужыне
Адно табою жывая я.
На Беларусі свет-зараніцы
Нясуць у неба званы журбы.
На Беларусі мае бажніцы,
Аб Беларусі мае мальбы.