Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Давай паразмышляйма, мышы:

Яшчэ не ацэнена

Чы можня вдуніць с крыш вам?

Колы жывэш послідны рокы,
То шо тобі шэ трэга гонды.
Прам, что лі, срач якый дубовый?
Чы й, можэ, баня добра?

Да гэй! Да хо! Ну, хохот просто:
Упав аж срачык старый зов7?
Ну, й хай! Шэ ліпш! Пойду пут корчык –
І чысто всё й спокойно.

Ну, бо а дэ кого ты возьмыш
Тут у сылі в святым колхозы.
Шо, помагатых прамо вдосталь?
Пойды взовы Козловскых!

Ф того бо кузня даж своя онь,
А в тэго шэ і масцерская.
Да і клубнікы чы трускавок
В городы маса – майся!

От мні і звоныть гондэ Танька.
Кукушка гэтка славна:
Чы ны хацев бы ты, махойнік,
Тут в Чэрвеньські раён сплыць?

Бо гленыш токі зь у вакно вонь,
А там гараць агні всю ночку.
І кала кажнай хаты сральня.
А хто б хоць шо прыбраты?

А я ж уборшчык церыторый:
Паследні годы шэ й в кульковы.
Ну, нісьцітут такой цудовный,
Шо сэруть на заборы й.

І покуль я не взявся хвацка
За це абосраныя зады,
Фсе й атчынялі толькі гокна.
Ды насцеж – пах кап яркі сь.

Ведзь мы жывем не ву шізОвні,
Дзе правяць Малпы ды шэ й з Овны,
А то і дужы Скарпіоны:
І від нам – кап курортны.
А тама, за кустамі,
Хай хоць ванюшчы ямы.

Бо й хороныты трэба вас-та
Куда, ну, как ты скажыш.
Ха-ха! Дзе склад трупарняф!
І батюшак улад но:
Аш прама кала храма.

А шо, ты пойдыш супрыць влады?
Так мы ця шчас дастанім!
Пад івыэлчыц – в горло палку б!
Да вакцынацый с калам.