Я крочу з дальняе дарогі
У дом які мяне чакае.
Разую стомленыя ногі
Як госць далёкі завітаю.
Стаіць у кветачным убранні
Асірацелы домік мой,
Калі машына пад’язджае
То вокны свецяцца парой.
Я рада кожнай з ім сустрэчы
Спакойна і хораша мне тут.
І хвалявання нет у сэрцы
Я тут знайшла сабе прытул.
Душой магчыма адпачываю
Я тут заўжды на выхадных.
І абавязкова атрымаю
Для сваіх мысляў перадых.
Мяне сяброўка тут чакае
Мы з ёю не разлей вада.
Ды толькі боль сэрца кранае
Што ў доме брата больш няма…
03.09.2019 Лілія Воранава ( Заяц)