Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Дуб ты мой чырвоны

Яшчэ не ацэнена

Дуб ты мой чырвоны
Сталы, векавы,
Стары мой знаёмы
Волат валявы.

Больш за два стагоддзя
Сцеражэш свой парк.
Кажуць у народзе,
Ты лясны вядзьмак.

Ствол у два абхапа,
Пасакам кара.
Укрывае капа –
Белая гара.

Ты зімою строгі,
Важны вартавы.
Стаіш ля дарогі
Ледзь задумлівы.

Нібы спіш у дрымоце,
Ціха бачыш сны.
У пэуным асяродзі
Ты адзін такі.

Самавітым панам
Явішся здалі,
Надзялёны санам
Ад самой зямлі!

Баюць,сілу маеш,
Чараўнік – знахар,
У сабае хаваеш
Надзвычайны дар!

Хто цябе абхапіць,
Ды прытуліць грудзь,
Дрэва дуж прывабіць,
Сможа моц адчуць.

Дуб стаіць спрадвеку,
Гледзячы вакол,
У радасць чалавеку
У поступе вякоў!