Гады бяруць разбег.
Задумайся глыбока,
Прыгледзься да сябе,
Прыгледзься пільна
з боку
Высокай той гары
Крутой –
Магілы брацкай!
Гарачая пара
Настала
Разабрацца:
Хоць кожны не святы,
Ды ўсе твае пралікі
Вялікія
у тым,
Што часам ты – двулікі!
Нялёгка быць сабой.
Цяжэй, чым сам, быць лепшым.
Вядзі з сабою бой –
Ў табе твой вораг злейшы!
Ён гнеў твой раздзімаць
Амаль з нічога ўмее!
А ты сябе трымай –
Хоць рукі занямелі!
Імкні сябе
Куды
Сумленне папрасіла б,
Свой шляг трымай, як сцяг,
Хоць – смерць вачмі касіла б!
Калі за праўду йдзеш,
Страшней за ўсё – збаяцца!
Героі за цябе ж –
Гарой
магілы брацкай!
Ну як ты апраўдаць
Надзеі іх не зможаш
І ворага сваўго
Зацятага
Не зможаш?!
Ні ў якім – не забудзь
Пра доўгі доўг своў самы:
Ты Чалавекам будзь
З апошніх сіл часамі!