Голас Радзімы ляціць над зямлёй
Голас знявечаных цяжкай тугой,
Што так па кропельцы цягам гадоў
Мы адцураліся мовы бацькоў.
Як жа не проста самімі нам быць!
Мала каму гэта ўжо і карціць:
Плысці прасцей па цячэнню заўжды.
вельмі шкада, што не бачым бяды.
мала тутэйшых на вёсках жыве...
Як жа тут вытрываць - СМІ так дзяўбе!
Руская мова запоўніла быт
Людзі прывыклі жыць у крэдыт.
Ёсць спадзяванне - надыдзе той час:
Моладзь пачуе, успомніць наказ:
Звацца людзьмі, а не скотам навек.
Янка Купала ж сказаў - чалавек!