Падраныя джынсы
Як дранікі,
А лінзы вачэй
Зноў без панікі
Патрабуюць хутчэй
Камароў засмуцІць,
Накаціць будзь здароў.
Бо Крывавая Мэры
Не з душы камарынай,
Зачыняюцца сховішча дзьверы
На замок нікаціна,
І на лес
Каб суцішыць варожы наскок.
Толькі лыка
Ў ім не вяжы,Ты ж не секта,
А прымі абароны 100 грам ад інсекта,
Як анёлаў, як правільны вектар.
Камарам будзе фіга і спам, і адрыга,
Не вясёлая кніга з-зпад крам.
Нуль-нуль-семктар.