Даў маху я, сказаў, што не хрышчоны.
У адказ пачуўшы: “І хіба так можна?!”
Првыяцель і ранее быў вучоны,
І размаўляць з ім трэба асцярожна.
Ды да таго ж ён скончыў ВПШ,
Цяпер, пачуўшы калакольны звон
Захрэсьціўся манерна, не спеша:
Хрысьціянінам зараз быць bone tone.
Пара і мне ўжо вызначыцца ў веры.
Але ў жыцьці спадкаўшы столькі бед,
Ні ў якога бога не паверыў,
І прачытаць не здодеў “Запавет”.
Сярод сяброў яўрэі ўсьць і туркі…
Усім дагадзіць, за гэта не бярыся.
Быць “правільным” — дарэмная задумка,
Якому толькі богу не маліся.
Прыгнечаны хаджу і засмучоны.
Каб не сканфузіца, як у той раз,
Калі мне “фе” свае сказаў вучоны,
Перехрышчуся і… зраблю намаз.
1998