Нейк у рукі ўзяў гітару,
Не забуду я ніяк,
Як ты мне тады сказала:
«Хай заўжды будзе так!»
З таго часу я з гітарай
Не растануся ніяк,
Твае словы як наказ мне –
Хай заўжды будзе так.
Калі ў сэрцы горкі смутак,
Выйсця не знайсці ніяк, –
За гітару я бяруся,
І заўжды будзе так.
У якіх краях ня быў бы,
Пад які б не трапіў знак, –
Выратоўвае гітара,
І заўжды будзе так.
Калі вершы прагнуць нотаў,
Калі з сэрцам струны ў такт,
Бачу я твой светлы вобраз…
Хай заўжды будзе так!
(надр. часопіс "Першацвет", №3 (сакавік), 1994 г., стар. 60)