Не ведаю, хто першы ўспахаў раллю
Не ведаю, хто першы семя кінуў.
Я удзячнасць прынашу яму сваю
За наш народ, што з голаду не згінуў.
За цаліну, што потам падымалі
Іх сонца асвятляла прамянём.
З надзеяю па кропцы сабіралі
Дзе каласіўся колас збажыной.
За першы хлеб, што накарміў народы
Які з’явіўся галавой ўсяму.
І першыя ржаныя ў полі ўсходы
Што збераглі ў суровую зіму.
За колас той што ў полі каласіца
Які спрадвек кідаюць ў зямлю.
За мой народ, Краіна ганарыца
І каравай, што важкі ў малацьбу!
Лілія Воранава (Журавінка) 09.07.2020г.