З пяску і сноў, зляплю пустое сэрца,
Што будзе біцца ў сотню кілагерцаў…
Т. Сівец ( зб. ,,Таму, хто знойдзе…)
Кпіна*.
Не нада сэрцу сотні кілагерцаў,
Паўвека там, мне здалася пажыць,
Дзе сэрца калыхалася ў герцах,
Дзе, у тысячу разоў павольней час бяжыць.
Пагэтаму, дагэтуль я - і тут!
Шуткую, вось, над гэтымі радкамі,
Сівец Таццяна! На кпіну, не крыўдуй,
Сэрца пустое, хай поўніць каханьнем.
-18.08.12.
* - калі б, у Т. Сівец, сэрца білася ў герцах,
то гэтых радкоў не з’явілася б.