Я б пралескі, ландышы, і бэз,
Усе валошкі, ружы, і рамонкі,
За крыжы, дзе душы, ў лес
Я б у ложкі сэрцаў знес.
Што раней зваліся шхонкі.
Ўвесь ядловец, люцікі, аЕр,
Канюшыну, дзьмухаўцы,
Там дзе хлопец касінер,
І дзяўчыны той намер
Ухвалююць, малайцы.
Я суніцы, журавіны,
І бруснічнік твой увесь,
Як мне раюць: за правіны
Ў сэрца спіцы кінь Алесь,
Падкладу як міны.
Запальнічкай для княгіні
Упаду мо зноў,
Гільяціне альбо ціне
Знічкай,
Колькі шчэ галоў
Каля брамы стыне?
Кроў.