Усталявалася надвор'е
такое як і мае быць
напрыканцы любога году
пад зімні снег...
Шчэ ж не ляжыць.
Шчэ адчуваецца патрэба
шукаць больш зручную нару,
акое логава без рэбраў,
ражкоў маленькіх, капыту.
Або берлогу панямногу
дзе прыглядзець пад снегапад?
Шалаш – будан канешне стойма.
Але адзін... І як прэснак.
Сухі хлябец. Адное слова.
Няма не тое што.... Вады!
Дах не цячэць, бо мае схоны.
А звонку ў голас:
- Ну не пі!