Лецейка — пяюшка і лятушка
ў вобразе жар-птушкі з неспадзевам—
толькі заспявала штось на вушка,
толькі адагрэла "калашушкі"—
як ізноўку некуды зляцела.
Лецейка — хвілінкавая хваля—
сонейка азёрнае, рачное:
ўчора толькі воды абдымалі,
летняй цеплынёю цалавалі,
сёння ж — адрынаюць у былое.
Лецейка — імгненнае агменне —
радасць невымоўная, п'янкая:
прыгаршчы сунічнага прамення —
быццам ніспасланае знаменне:
ўсё калісьці, мілыя, знікае.
Лецейка — лагоднейшыя ліўні,
летнія палівы і праполкі,
золата, сабранае у жніўні,
фота небакраю — выгляд дзіўны
з гнуткай весялухаю — вясёлкай.
Лецейка — расчуленае сэрца,
што ўсяму цудоўнаму адкрыта,
эра безумоўнага бяссмерця,
цеплы успамін, які не сцерці,
вечнага вяртання акавіта.
29.07.2014