На стромным беразе ракі
Углядзеўся я ў бег аблокаў
Яны ішлі ва ўсе бакі…
Без ног, без слоў, без крокаў.
Не гледзячы ні ўніз, ні ўверх
Ляцелі птушкай каляровай
І нечапляючыся стрэх
Ляцелі быццам бы ўпотай…
Але любоў ідзе не так
Прыхозіць хваляй з мора…
Нясе з сабой і радасць, гора,
Пачуццяў палымяных мак.
Глядзеў я ўдалеч сінявокую
Глядзеў, плывуць павольна хвалі неба…
Любоў прыходзіць у аднабокую
Жыцця палову… мусіць так і трэба.